| Sarı siyah, kızıl ve ak saçlım, Yeşil ve buğulu gözlü, yorgun bakışlım, Gür seslim… Babam… Bir yıl oldu, Sana oğul tadında “Babam” diyemeyeli. Yorgunum, Bezginim, Yüreğim kor ateş, Gözlerim hep buğulu, İçimde volkanlar patlıyor, Nefesim daralıyor, Sesim titriyor, Genzim yanıyor…Ama nafile… Anama; ata, Karıma; baba, Çocuklarıma; büyükbaba Bıraktın beni de, Gittin… Gittin de, bana ben “Baba” olamıyorum be babam… Ağlamak, Sessiz sessiz haykırmak için; Geceler, Tuvaletler, ya da Yalnız odalar yetmiyor, babam… |
Sünnet ettirdiğin, Gelinine tanıştığım, Nikâhlandığım, İlk torununun doğduğu, O Mayıs’ı sevmiyorum artık Babam..O 10 mayıs 2001 var ya, İşte o benim “miladım” oldu “kara miladım” oldu, Babam…Çalan telefonları, Perşembeleri, Saat onbuçukları… Sevmiyorum babam… Her yerde, Yetim Ergün… Ergün VEREN |
BABAM
Tweet on Twitter
Share on Facebook
Google+
Pinterest
Tweet on Twitter
Share on Facebook
Google+
Pinterest
