Bir yaz sabahı
Uyanmış düşünüyorum.
Derdim ne bilmiyorum,
İsmimi bile hatırlayamıyorum;
Temiz hava alıyorum.

Kendime gelemiyorum,
Her sabah aynı hüznüm,
Yüreğim alev alev
Söndüremiyorum. İçim kan ağlıyor,
Çünkü derdime çare bulamıyorum.

Bir adam görüyorum,
Sigaramı elime almış
Hatırlamaya çalışıyorum.
Ama aklıma getiremiyorum,
Bu adam kim diye bağırıyorum.

Bir şeyler aklıma geliyor,
İsmimin İsmail olduğunu hatırlıyorum.
Hayal ediyorum; yavaş yavaş aklıma biri giriyor,
Yumruğum masaya vuruyorum;
Aklımdaki adamı çiziyorum.

Sonra baktığımda ise,
Birini hatırlıyorum.
Ardından babama benzetiyorum.
Bu benim aslan yürekli babam diyorum!
Babamı özlüyorum.

İsmail Kızıltaş
Ankara-Çankaya İş Okulu 3-A Sınıfı Öğrencisi